Een team van zes mensen heeft op Hawaï een Marssimulatie voltooid, waar ze een jaar lang in bijna-isolatie leefden.
Sinds 29 augustus 2015 leefde de groep dicht op elkaar in een koepel, zonder frisse lucht, vers voedsel of privacy.
Experts schatten dat een menselijke missie naar de Rode Planeet tussen één en drie jaar zou kunnen duren.
De door Nasa gefinancierde studie, uitgevoerd door de Universiteit van Hawaï, is de langste in zijn soort sinds een Russische missie die 520 dagen duurde.
Na hun jaar in afzondering te hebben overleefd, zeiden de bemanningsleden dat ze er vertrouwen in hadden dat een missie naar Mars zou kunnen slagen.
“Ik kan je mijn persoonlijke indruk geven en die is dat een missie naar Mars in de nabije toekomst realistisch is,” vertelde Cyprien Verseux, een bemanningslid uit Frankrijk, aan journalisten. “Ik denk dat de technologische en psychologische obstakels kunnen worden overwonnen.”
Maar missiecommandant Carmel Johnston zei dat het gebrek aan privacy in het afgelopen jaar moeilijk was geweest.
“Het is een beetje alsof je kamergenoten hebt die er gewoon altijd zijn en je kunt nooit aan ze ontsnappen, dus ik weet zeker dat sommige mensen zich kunnen voorstellen hoe dat is en als je dat niet kunt, stel je dan gewoon voor dat je nooit van iemand weg kunt komen,” zei ze.
Tristan Bassingthwaighte, een doctor in de architectuur aan de Universiteit van Hawaï, prees het onderzoek dat is gedaan naar het menselijke element van ruimtereizen.
“Het onderzoek dat hier wordt gedaan is gewoon super vitaal als het gaat om het kiezen van bemanningen, het uitzoeken hoe mensen eigenlijk gaan werken op verschillende soorten missies, en soort van het menselijke factorenelement van ruimtereizen, kolonisatie, wat het ook is waar je eigenlijk naar kijkt,” zei hij.
Het team bestond uit een Franse astro-bioloog, een Duitse natuurkundige en vier Amerikanen – een piloot, een architect, een journalist en een bodemonderzoeker.
Het experiment behandelde het menselijke element van exploratie.
Terwijl onderzoek verrichtend, moesten de zes met beperkte middelen leven, een ruimte-pak dragend wanneer buiten de koepel, en werkend om persoonlijke conflicten te vermijden.
Ze hadden elk een klein slaapbedje en een bureau in hun kamers. De proviand bestond uit kaas in poedervorm en tonijn in blik.
Missies naar het internationale ruimtestation duren normaal gesproken slechts zes maanden.
Recente reacties